Sinds 1999 heb ik een therapiepraktijk in Griendtsveen, misschien wel het mooiste dorpje van de Peel.
Mijn naam is Maria Dekkers. Ik ben geboren als zevende dochter in een gezin met acht dochters en ben opgegroeid op een boerderij. Dat betekende dat ik van jongsaf aan midden in de natuur verbleef, leerde om mijn handen uit de mouwen te steken en in verbinding te zijn met de aarde.
Hoe plezierig ik me ook voelde temidden van de natuur, ik wist al heel jong dat ik graag met mensen wilde werken. Geboeid als ik was door alles wat groeide in de natuur, zolang er maar voldoende voedingsstoffen aanwezig zijn, zo geboeid was ik ook door de groei van mensen.
“Maar zo vanzelfsprekend als het is, dat in de natuur een roos uitgroeit tot een roos, zo weinig vanzelfsprekend zag ik dat mensen zich ontwikkelden tot hun ware aard. ”
Heel vaak zag ik dat mensen iets anders wilden zijn dan dat ze van binnen waren. In eerste instantie dacht ik dat de omstandigheden waarin mensen opgroeiden daarvan de oorzaak waren. Dat bracht me ertoe om na de middelbare school me aan te melden voor de sociale academie.
Daarna heb ik gewerkt in verschillende sectoren van het welzijnswerk.Wat me gaandeweg opviel was hoe het de ene persoon lukte om zich te ontworstelen aan zijn omstandigheden terwijl een ander er door beïnvloed blijft. Ik raakte geboeid door de vraag: waar haalt iemand de kracht vandaan, waar de inspiratie om zijn of haar eigen weg te gaan. Om te leven in overeenstemming met wie je ten dieptste bent. En vandaaruit ook de vraag: hoe kan ik als hulpverlener daar aan bijdragen?
Wat volgde was een leer- en ontwikkelingstraject waarbij ik me verschillende therapeutische stromingen heb eigen gemaakt. Daarbij stonden de ervaringsgerichte stromingen voorop. De laatste ontwikkeling in mijn werk is dat ik probeer om pychotherapie te verbinden met spiritualiteit. De kloosterweekenden en midweken getuigen hiervan.
“Mijn werkwijze: niet eindeloos praten maar aan den lijve en met gevoel ervaren wat iets met je doet.”
Naast het werk zijn natuurlijk de mensen in mijn eigen leven belangrijk: op de eerste plaats mijn gezin. De vrouwelijke lijn is daarbij overheersend aanwezig. Zo heb ik, zoals gezegd zeven zussen, twee volwassen dochters en drie kleindochters. Maar ook ben ik al ruim veertig samen met mijn man. Het oma zijn vervult me op dit moment met heel veel voldoening.
